O "Delikatnej Aromaterapii" - hydrolaty, hydrozole, wody aromatyczne

Na pewno znacie wodę różaną lub lawendową. Właśnie to jest hydrolat. Te ciecze znane są również jako hydrozole, wody kwiatowe i wody aromatyczne.

Jednak podejdźmy do tematu bardziej szczegółowo.

Hydrolaty są skondensowaną wodą, powstającą jako produkt uboczny destylacji materiału roślinnego w celach aromaterapeutycznych. Zwykle destylacja odbywa się w celu pozyskania olejku eterycznego z rośliny, ale zdarza się również, że destylacja jest przeprowadzana wyłącznie w celu produkcji hydrolatu.

Hydrolat i hydrozol to synonimy, a terminy „woda aromatyczna” i „woda kwiatowa” są często używane zamiennie. Słowo hydrozol pochodzi z chemii, łacińskie „hydro” = woda, „sol” (solution, z angielskiego) = roztwór i jest używane do oznaczenia roztworu pochodzącego z różnych źródeł, a nie tylko destylatów. Synonim hydrolat pochodzi od francuskiego słowa „lait” = mleko. Dlaczego mleko? Ponieważ bezpośrednio po procesie destylacji hydrolat ma lekko białawy kolor przypominający mleko.

Osobiście unikamy terminu „woda kwiatowa”, ponieważ hydrolat z róży można nazwać „kwiatowym”, ale już hydrolat z kadzidłowca indyjskiego nie, ponieważ kadzidło pochodzi z żywicy drzewa, a nie z kwiatu. W kręgach profesjonalnych niektórzy odróżniają hydrolaty i hydrozole (synonimy) wytwarzane w wysokich temperaturach, od aromatycznych wód, pozyskiwanych w wyniku powolnej destylacji w niskich temperaturach.

Hydrolaty to nie tylko woda. Są to niezwykłe płyny o własnym smaku, zapachu, chemicznym składzie i specyficznych właściwościach terapeutycznych. Różnią się od ziół, herbat, nalewek i innych fitopreparatów, a zawartość wody w hydrolatach sprawia, że ich spektrum zastosowań jest znacznie szersze.

Mimo że olejki eteryczne są uważane za nierozpuszczalne w wodzie, nie jest to całkowicie prawdziwe, a hydrolaty są tego najlepszym dowodem. Hydrolaty dostarczają określoną koncentrację substancji terapeutycznych, czyli maksymalną ilość aktywnych składników, które mogą się rozpuścić w wodzie.

Jeden litr hydrolatu zawiera między 0.05 a 0.2 ml rozpuszczonego olejku eterycznego, w zależności od rozpuszczalności składników rośliny i parametrów procesu destylacji. Należy jednak pamiętać, że skład chemiczny olejku eterycznego rozpuszczonego w hydrolacie, różni się od czystego olejku eterycznego, pozyskanego w tym samym procesie destylacji.

Czym NIE jest hydrolat?

• Mieszanka destylowanej, przegotowanej lub innej wody z olejkami eterycznymi nie jest hydrolatem.
• Mieszanka wody, olejków eterycznych i emulgatora również nie jest hydrolatem.
• Woda z olejkiem perfumeryjnym lub innymi syntetycznymi składnikami nie jest hydrolatem.
• Destylowane wody kohobowane* (z wyjątkiem róży i melisy) również nie są hydrolatem.

*Kohobacja to proces, w którym hydrolat wielokrotnie przechodzi przez materiał roślinny podczas destylacji, aby uzyskać maksymalną ilość składników rozpuszczalnych w wodzie.

pH hydrolatów

Hydrolaty mają szeroki zakres pH, ale zawsze są po kwaśnej stronie skali, wahając się od pH 2,9 do 6,5. Destylowana woda ma neutralne pH 7,0, a woda z kranu może mieć alkaliczne pH do 8,0, w zależności od lokalizacji. Olejki eteryczne mają pH między 5,0 a 5,8. Połączenie olejków eterycznych z wodą sprawia, że średnie pH będzie się wahać między 5,0 a 7,0, co eliminuje wiele korzyści z kwaśnej wody, jaką są hydrolaty. To również wyjaśnia, dlaczego właściwości hydrolatu są zupełnie inne od właściwości mieszaniny wody i olejku eterycznego.

Wybór i zakup hydrolatów

Hydrolaty produkowane do celów aromaterapeutycznych powinny być pozyskiwane w procesie powolnej destylacji w niskich temperaturach i ciśnieniu, z użyciem czystej wody. Muszą pochodzić z jednego gatunku botanicznego, bez domieszek. Ważne, aby rośliny były uprawiane bez chemikaliów, pestycydów, herbicydów i pochodziły z certyfikowanych upraw organicznych lub biodynamicznych, albo by były dziko rosnące. Ważne jest przechowywanie i transport hydrolatów zgodnie z wymaganiami, aby zachować ich właściwości terapeutyczne.

Ryzyko i problemy z hydrolatami

Największym problemem jest ich nietrwałość i krótszy okres przydatności do użycia w porównaniu z innymi fitopreparatami. Ważne jest, aby hydrolaty były pakowane w sterylizowane pojemniki i przechowywane ostrożnie, aby uniknąć ich degradacji.

Ważne wskazówki dotyczące użytkowania i przechowywania hydrolatów

• Należy upewnić się, że hydrolaty, które kupujemy, są odpowiednie do aromaterapii,
• Zawsze należy zwracać uwagę na datę ważności i datę destylacji,
• Polecamy przechowywać w suchym i ciemnym miejscu, w stałej temperaturze (najlepiej między 10-13°C), a po otwarciu w lodówce,
• Najlepiej, jeśli hydrolat jest pakowany w ciemne szklane butelki.

Delikatna Aromaterapia – czyli zastosowanie hydrolatów

Wewnętrzne stosowanie przy specyficznych problemach

Hydrolaty są znacznie mniej skoncentrowane niż czyste olejki eteryczne, ale mimo to ich terapeutyczny efekt może być niezwykle silny. Standardowy protokół wewnętrznego przyjmowania zaleca stosowanie 30 ml hydrolatu rozpuszczonego w 1,5 litra wody, pite małymi łykami przez cały dzień. (zawsze należy skonsultować się ze specjalistą przed rozpoczęciem kursu przyjmowania). Kurs trwa 21 dni, po czym należy zrobić 7 dni przerwy i powtórzyć w razie potrzeby.

Aromatyzowanie wody

Można dodać minimalną ilość hydrolatu (nawet kilka kropel wystarczy) do wody, aby ją aromatyzować.

Zewnętrzne i miejscowe zastosowania

Kwaśna natura hydrolatów sprawia, że są one szczególnie odpowiednie do różnych zastosowań miejscowych, w tym kosmetycznych. Na przykład kropla hydrolatu z rumianku niemieckiego podana do oka szybko radzi sobie z zapaleniem spojówek. Połączenie hydrolatów z neroli (kwiatu gorzkiej pomarańczy) i rumianku rzymskiego jako tonik lub spray, pomaga w problemach ze skórą trądzikową.

Witamy w świecie delikatnej aromaterapii!